Οι Έλληνες στη «φύτρα» τους, έχουν πολλές δυνάμεις,
και δεν το ξέρουμε θαρρώ, τις έχουμε θαμμένες.
Μας έδωσαν την άνεση και κάποια ευρώ για λίγο,
κι αντί να στήσουμε «δουλειές», τα φάγαμε έτσι σκόρπια.
Τους Έλληνες τους πρόδωσαν, όλες οι ιδεολογίες.
Αριστεροί ή Δεξιοί και οι άλλες αποχρώσεις,
τη χώρα μας ξεχάσαμε, τα ήθη και τις αξίες.
Και τώρα «βολοδέρνουμε» μ' αλλοδαπές συνήθειες.
Καιρός να λογικέψουμε τους Έλληνες τριγύρω.
Να ανοίξουν τα βιβλία μας, όλοι να τα διαβάσουν.
Να μάθουν οι νεοέλληνες, ποιοι είμαστε στ' αλήθεια.
Ότι ηρωικές οι ρίζες μας αιτούνται νέους αγώνες.
Αγώνες για τη Λευτεριά, όχι μόνο στη τσέπη,
ν' αγωνιστούμε για το μέλλον μας και την κυριαρχία.
Τα σώματά μας να ορίζουμε, άφοβα να μιλούμε,
ελεύθεροι να πιστεύουμε και να δημιουργούμε.
Η Ελλάδα είναι αυτάρκης στις σοδειές όταν δεν σπαταλούμε.
Το υπέδαφός της είναι θησαυρός, σε μέταλλα, υδρογονάνθρακες,
και χίλια δυο απ' ορυκτά πολύτιμα στον κόσμο.
Μα είναι εχθρός ανίκητος, ό διχασμός των πολιτών, ιστορικό σαράκι.
Ανάγκη είναι Φίλοι μου, οι χριστιανοί και οι άλλοι,
να ζήσουμε ειρηνικά, όπως ο Θεός μας Θέλει.
Ένδυμα Πολύτιμο η Ειρήνη, ως Ουσία,
για να γνωρίσει η Ελλάς, νέα Τιμή κι Αξία.
Έλληνες να μονοιάσουμε και να συνεργαστούμε,
μ' ελπίδα να σχεδιάσουμε, δυναμικά να ζούμε.
Στο εξής σκεφτόμαστε, Ελληνικά και μόνον,
σαν του Οδυσσέα το μυαλό και του Ηρακλή την αρετή,
υπέρ Ελλάδος δηλαδή, με ήθη και αξίες.
Ιωάννης Γ. Μιχαηλίδης, «Αβέρτα» 2017
