Ένα σπουργίτι γνώρισα,
ασήμαντο πουλάκι,
που πέταγε σαν αετός,
της προσευχής την ώρα.
Ήτανε τόσο ήρεμο,
και αγαθό, στην άκρη,
μα σαν σε κοίταζε μια στιγμή,
σε γνώριζε από πάντα.
Οι πτήσεις του ήταν χαμηλές,
ανάμεσα σε ανθρώπους,
μα σήκωνε πολλούς καημούς,
σαν οδηγούσε τις ψυχές,
πλησίον του Κυρίου.
Χιλιάδες κόσμο άγγιξε,
κατά την βιωτή του,
και οδηγώντας μια ψυχή,
το κάλεσε ο Θεός σιμά Του.
Και τώρα από τον Ουρανό,
όλους μας θεραπεύει.
Τώρα, το σπουργίτι του Θεού,
είναι σ' εμάς πλησίον,
ανταποκρίνεται στις προσευχές,
σε θεραπείες μετέχει.
Δόξα σε Εσένα Κύριε,
στείλε μας πολλά σπουργίτια,
τα αλητάκια του Θεού,
τα παρεξηγημένα. Αμήν.
Αξίωσε μας Δέσποτα,
να βάλουμε μετάνοια,
φώτιζε την διάνοια,
πνευματικό να βρούμε,
να κάνουμε υπακοή,
ευλογία για να σωθούμε. Αμήν.
Με το Άγιο Πνεύμα ως Οδηγό,
κανείς δεν ολισθαίνει,
πιστεύει ακράδαντα θαρρώ,
όλον τον κόσμο αγαπά
κι ανάσταση προσμένει. Αμήν.
ΙόΦ 2018
© MichaelidesPost.Com®