Μια Πορεία είναι η Ζωή,
χιλιάδες στροφές
και παγανιές μας κρύβει,
τον Νου μας να
Έχουμε, Γυναίκες και Άνδρες,
να μη λαθέψουμε
και χάσουμε στον Δρόμο.
Μια πυξίδα να
έχουμε στο χέρι,
να πορευθούμε,
δίχως να χαθούμε.
Όποιος δεν έχει,
κάπου να πιστεύει,
θα είναι πάντα
μόνος του, με γύρω Κόσμο.
Ο Άνθρωπος, είναι
από τον Πλάστη Του Πλασμένος,
ως κάτοχος
βραβείου που το Αξίζει.
Γυμνός γεννήθηκε,
με Αρετές ντυμένος,
Ανίκητος Κυρίαρχος
να μείνει.
Το Τρόπαιο της,
έχασε η Ανθρώπινη Φύση
και Άστοχα, έχασε
τα Δώρα Του Κυρίου.
Μια Πορεία είναι η
Ζωή,
χιλιάδες στροφές
και παγανιές μας κρύβει,
τον Νου μας να
Έχουμε Γυναίκες και Άνδρες.
Μια πυξίδα να
έχουμε στο χέρι,
να πορευθούμε,
δίχως να χαθούμε.
Και εκεί που έχασε
ο Άνθρωπος την Δόξα,
Ο Πλάστης Του,
Πανάγαθος Θεός τον Είδε,
την Λογική, που
του Είχε κάποτε Δωρίσει,
να σπαταλά και με
τα ζωώδη ένστικτα να ζει.
Ω! ποια άδικη, για
το Τέλειο Δημιούργημα, κατάντια.
Και αποφάσισε ο
Δημιουργός να ιχνηλατήσει,
τον δρόμο της επιστροφής του Ανθρώπου,
ως αστραπή με Φωτεινούς Αγγέλους και με Πιστούς Ανθρώπους,
τον κάθε Άνθρωπο, από την μάζα χωριστά, θέλησε να προσκαλέσει.
Δίνοντας Ονόματα με Θείο νόημα, σε κάθε Άνδρα και Γυναίκα,
ώστε ως πρόσωπα Θεού, από τη Φύση του γένους των Ανθρώπων,
να γίνουν οι Εκλεκτοί που την Οδό Επιστροφής θα ετοιμάσουν.
χιλιάδες στροφές και παγανιές μας κρύβει,
τον Νου μας να Έχουμε Γυναίκες και Άνδρες.
Μια πυξίδα να έχουμε στο χέρι,
να πορευθούμε, δίχως να χαθούμε.