 |
Άξιοι Φίλοι και γενναίοι αθλητές, μοναδικό τους Τρόπαιο, το Εθνικό Καθήκον. |
Δυο αγγελούδια περπατήσανε στη Γη.
Ο ουρανός τα έστειλε στην Κύπρο.
Μαζί μεγάλωσαν και είχανε αποστολή
Αξίες και Ιδανικά στον κόσμο να διδάξουν.
Άξιοι Φίλοι και γενναίοι αθλητές,
μοναδικό τους Τρόπαιο, το Εθνικό Καθήκον.
Όπου ηγέτες δεν υπάρχουνε, δυστυχώς.
Αγωνιστές γεννάει ο λαός, για να κρατήσει νέες Θερμοπύλες.
Ιωάννης ο Φίλος
χαίρε Μίλτο, χαίρε Χρίστο.
«Μάνα, πάμε να σβήσουμε τη φωτιά, θα μιλήσουμε σε λίγο...». Και δεν μίλησαν ποτέ ξανά με τη μάνα τους, οι δύο δίδυμοι, ο Μίλτος και ο Χρίστος Χριστοφόρου, ναύτες, τα πιο τραγικά θύματα της τραγωδίας της ναυτικής βάσης στη Λεμεσό.
Είχαν μόλις μερικές ημέρες παραμονή στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» αφού προηγουμένως υπηρετούσαν σε άλλη μονάδα της Εθνοφρουράς και ο διοικητής της βάσης τους έβαλε και τους δύο ως πυροσβέστες στη βάση.
Μόλις ξέσπασε η πυρκαγιά, χαράματα, ο Μίλτος τηλεφώνησε στη μάνα τους, ενημερώνοντάς την ότι ξέσπασε μια φωτιά και πάνε να τη σβήσουν. Εκείνη την ώρα οι δίδυμοι βρίσκονταν στην πύλη του στρατοπέδου, όταν σήμανε συναγερμός για φωτιά στη βάση.
Ούτε ο Μίλτος, ούτε ο Χρίστος και προπαντός η μάνα τους δεν ήξεραν πως πήγαιναν να σβήσουν μια φωτιά δίπλα σε 200 τόνους εκρηκτικών.
Μόλις ξέσπασε η πυρκαγιά, χαράματα, ο Μίλτος τηλεφώνησε στη μάνα τους, ενημερώνοντάς την ότι ξέσπασε μια φωτιά και πάνε να τη σβήσουν. Εκείνη την ώρα οι δίδυμοι βρίσκονταν στην πύλη του στρατοπέδου, όταν σήμανε συναγερμός για φωτιά στη βάση.
Ούτε ο Μίλτος, ούτε ο Χρίστος και προπαντός η μάνα τους δεν ήξεραν πως πήγαιναν να σβήσουν μια φωτιά δίπλα σε 200 τόνους εκρηκτικών.
Σήμερα στην Κύπρο δεν ήξεραν πως τους αποχαιρετήσουν. Πώς να μιλήσουν στη μάνα τους, τη πιο τραγική φιγούρα ανάμεσα στους συγγενείς των θυμάτων.
Τα παιδιά της σπούδαζαν στην Αγγλία και ήρθαν για να υπηρετήσουν την πατρίδα τους. Εάν ήθελαν έμεναν στην Αγγλία, όπως πολλοί άλλοι Κύπριοι, χωρίς να κάνουν θητεία. Αυτοί όμως θέλησαν να έρθουν, να υπηρετήσουν να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους με την πατρίδα.
Τα παιδιά της σπούδαζαν στην Αγγλία και ήρθαν για να υπηρετήσουν την πατρίδα τους. Εάν ήθελαν έμεναν στην Αγγλία, όπως πολλοί άλλοι Κύπριοι, χωρίς να κάνουν θητεία. Αυτοί όμως θέλησαν να έρθουν, να υπηρετήσουν να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους με την πατρίδα.
Συγγενείς του αείμνηστου Σωτήρη Μουστάκα, δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο να πούμε ότι οι «ανιψιοί του Μουστάκα είναι φυγόστρατοι» και ήρθαν να υπηρετήσουν.
«Ούτε κι ο θάνατος δεν ήταν άξιος να σας χωρίσει. Αιωνία σας η μνήμη διδυμάκια μου. Κουράγιο στους δικούς σας και καλή αντάμωση». Αυτά είναι μερικά από τα λόγια που γράφουν στο face book οι φίλοι τους, οι πρώην συμμαθητές τους και εκατοντάδες άγνωστοι απ΄ όλη την Κύπρο.
Ένα άλλο μήνυμα στο face book έγραφε: «Καλό σα ταξίδι, αγόρια μου. Η απώλειά σας, λόγω κάποιων μεγάλων ανεγκέφαλων, μας μαύρισε τη ψυχή. Το μέρος που έχετε πάει σίγουρα είναι καλύτερο απ΄ αυτό που ήδη ζήσατε, τις αδικίας της ανευθυνότητας...»
