Το γράψιμο με οδηγεί. Ας είναι για καλό μας.

Τι είναι αυτό που μ' οδηγεί,

να γράφω κάθε ημέρα;

Είναι ανάγκη να επικοινωνώ;

Είναι μια δύναμη εσωτερική;

Είναι πλημμύρας φούσκωμα,

για ότι έχω στο μυαλό,

της πίστης μου προς τον Θεό,

ή της ελπίδας μου,

για ισχυρή πατρίδα;

Ζητώ σας κατανόηση,

για κάθε νέα λήψη.

Ότι, τα άλλα είναι εύκολα,

ίσως μετά το διάβασμα,

η διαγραφή, είναι μια λύση.

Το μήνυμα σαν αρχινώ,

σκαρίφημα δεν έχω,

μήτε γνωρίζω θέμα.

Οι λέξεις φτερουγίζουν,

πρώτα μέσα στην καρδιά μου,

διαχέονται μέσα στο μυαλό

και μέσα από τα ακροδάχτυλα,

στα πλήκτρα δραπετεύουν.

Και έρχεται το κείμενο,

σαν την θεά Αφροδίτη,

να αναδυθεί εμπρός μου.

Άγνωστο μέχρι στιγμής,

στην πρώτη ανάγνωση του.

Αυτά είχα, Φίλες και Φίλοι, να σας πω.

Την επιείκεια σας, θα ζητώ,

σε κάθε μήνυμα μου,

καθώς γνωρίζετε καλά,

δεν είμαι του επαγγέλματος,

μα αγαπώ την "τέχνη της ζωής"

όπου όλους μας εκπλήσσει.

Ιωάννης ο Φλύαρος

🌾2020 Ιούλιος 28🌾